Τοπική Ιστορία

ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ


Θρασύβουλος Σκίπης
  ΖEMENO

Ενας άγριος αλλά και έφορος τόπος , με απέραντο και εξαιρετικά γραφικό ορίζοντα, πευκόφυτος , ( ή …. ότι απέμεινε από τις πρόσφατες συνεχείς πυρκαϊές) , που τον τριγυρίζουν πολύ έντονα γεωλογικά
“ χαλάσματα ” !

Από υψόμετρο 600 μέτρων ελέγχει ολόκληρο τον Κορινθιακό κόλπο , που βρίσκεται στα πόδια του , εκεί όπου κολυμπούν οι Αλκυονίδες νήσοι (γνωστές φίλες του Εγκέλαδου). Απέναντι , στην Ρούμελη οι Κένταυροι του Κιθαιρώνα τον χαιρετούν , τον γαληνεουν οι Μούσες του Ελικώνα και τον προστατεύει ο Θρασύβουλος Σκίπης επιβλητικός όγκος του Παρνασσού !!

Αυτό , το μοναδικό μπαλκόνι της Κορινθίας , κατοικήθηκε από τα αρχαία χρόνια . Ο οικισμός ονομαζόταν , (κατά τον Παυσανία) , Δειραί . Τα ίχνη του οικισμού εντοπίζονται στην περιοχή « Κιάφες » όπου δεσπόζει ο μικρός λόφος « πάνω Τούρλα » στην κορυφή του οποίου διακρίνει κανείς βάση , από συμμετρικούς λαξεμένους λίθους , αρχαίου κτίσματος . ( Ναός ή φρυκτωρία ? ) .

Ο οικισμός ήταν προκεχωρημένο φυλάκειο του βασιλείου της Σικυώνος . Από το φυσικό οχυρό « Τσούκα » , ελεγχόταν η δράση του γειτονικού , αντίπαλου βασιλείου της Πελλήνης . Προ ετών στον χώρο αυτό βρέθηκε χάλκινο αγαλματίδιο , μεγάλης αξίας , που παριστάνει τον κεραύνιο Δία και σήμερα εκτίθεται στο μουσείο της αρχαίας Κορίνθου , φωτογραφία του οποίου θα αναρτηθεί στο παρόν , άμα τη κτήση !

Πάνω στο οχυρό αυτό διακρίνει κανείς ίχνη κτισμάτων και μεγα-λιθικές οχυρωματικές ενισχύσεις στα αδύνατα σημεία του .

Τα χαλαρά εδάφη και οι μεγάλοι σεισμοί , ( μ.Χ καταγεγραμμένοι 365, 375, 521, 543, 551…) , άφησαν ελάχιστα ίχνη της παλιάς ανθρώπινης δράσης στον χώρο.


Η πληροφορία πως κάποιος παλιός σταυρός που φυλάσσεται στο Βυζαντινό & Χριστιανικό μουσείο Αθηνών και έχει σχέση με το Ζεμενό , με οδήγησε εκεί όπου με αριθμό πρωτ. : 3614/35-7-01 με πληροφορεί η Διοίκηση του Μουσείου πως :« πρόκειται για σταυρό – λειψανοθήκη που παρεδόθη στο μουσείο στις 24-2-1932 από τον Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Προκόπιο , Ιεροκήρυκα Κορινθίας , ο οποίος δήλωσε ότι προέρχεται από τον χώρο του Ζεμενού Κορινθίας » Ζήτησα και μου εδόθη πιστοποιημένο χάλκινο αντίγραφο .



Κατά τους μεσο-βυζαντινούς χρόνους η εκτεταμένη αραίωση του πληθυσμού της Πελοποννήσου από επιδημία πανούκλας ανάγκασε τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Β΄ να εγκαταστήσει Σλάβους στην περιοχή οι οποίοι σύντομα ενσωματώθηκαν στον ντόπιο πληθυσμό , ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και άφησαν πίσω τους μόνο Σλάβικα τοπωνύμια όπως αναφέρει ο Βυζαντινολόγος Καθηγητής Δ. Ζακυνθινός , ο οποίος έχει την άποψη πως το όνομα του σύγχρονου οικισμού «Ζε-μενό» είναι Σλάβικο Σημαίνει δε : χειμαδιό ή έφορο τόπο . (Είναι γνωστό ότι στα παρελθόντα χρόνια η κτηματική περιουσία των Ζεμενιτών εκτεινόταν μέχρι το κύμα του Κορινθιακού κόλπου) . Η ονομασία αυτή συναντάται και σε άλλα μέρη της Ελλάδας όπως και εκτός αυτής , (π.χ. Σερβία , Σλοβενία ) .


Επισκοπή Ζεμενού


Στα μεσο-βυζαντινά χρόνια όλες οι παραλιακές πόλεις της εποχής , ήσαν ευάλωτες στις επιδρομές των Αράβων , Αβάρων πειρατών , Σαρα-κηνών πειρατών κ.λ.π..

Για να προστατευτούν οι κάτοικοι μετακόμισαν σε εγγύς της παρα-λίας οχυρές τοποθεσίες όπου και εγκαταστάθηκαν . Τότε άρχισε να ακμάζει το Ζεμενό . Ο ιστορικός Μ. Κορδώσης γράφει : 
« στην μέση και ύστερη Βυζαντινή περίοδο δεν υπήρχαν σημαντικοί παραθαλάσσιοι οικισμοί…» Στον βίο του Οσίου Λουκά ο οποίος μόνασε στο Ζεμενό (926 έως 937) , διαβάζουμε ότι : « Ο την των λιμένων επιμέλεια επιτετραμένος , εμπόδισε τον Αγιο να φύγει με πλοιάριο από την παραλία του Ζεμενού ….» ( Κρέμου Φυσικά σελ. 40 ).   

Το Ζεμενό μνημονεύεται επίσης και από τον Άραβα γεωγράφο Edrisl .
Για πρώτη φορά η Επισκοπή Ζεμενού μνημονεύεται στο τακτικό , (= επίσημο ημερολόγιο) , του Αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού .
Στην τότε Μητρόπολη της Κορίνθου , ( αρχές του 8ου αιώνα) , υπάγονταν οι Επισκοπές : Δαμαλά , Αργους , Μονεμβασίας , Κεφαληνίας , Ζακύνθου , Ζεμενού και Μάνης . Αργότερα αναφέρεται και στα τακτικά των Κομνηνών , των Αγγέλων , κ.α.
Τον 13ο αιώνα , (Φραγκοκρατία) , η Επισκοπή Ζεμενού υπάγεται στην Μητρόπολη Μονεμβασίας . Επιστρέφει δε αργότερα στην Μητρό-πολη Κορίνθου .
Το 1402 γίνεται μεγάλος καταστροφικός σεισμός στην περιοχή . Τότε κατεστράφη ο Επισκοπικός Ναός της Αγίας Τριάδος (?) , στο Ζεμενό και έκτοτε εμφανίζεται στα Εκκλησιαστικά κείμενα με την σύνθετη ονομασία : Επισκοπή Ζεμενού – Ταρσού .

Ενας επώνυμος παλιός Ζεμενίτης …


Στα οικονομικά βιβλία της Ελληνικής Αδελφότητας της Βενετίας , (1536-1576) , αναφέρεται πρόσωπο με το όνομα Nicolo που κατάγονταν από το Ζεμενό ως ιδιοκτήτης πλοίου … ( Μ. Κορδώσης : Συμβολή στην Ιστορία της Κορίνθου στους μέσους χρόνους ). Επίσης το Ζεμενό το συναντάμε και στον κατάλογο : Alberghetti (Notizuia) , σελ. 118 . 


Το Ζεμενό στους νεότερους χρόνους .

Στους χρόνους της Τουρκοκρατίας το Ζεμενό παρακμάζει . Τότε τα Τρίκαλα αναπτύσσονται σαν οικονομικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής . Στην απογραφή του 1700 το Ζεμενό φέρεται ως κατοικούμενο μόνο από 16 οικογένειες .
Η Επανάσταση του 1821 βρίσκει το Ζεμενό να έχει λίγους κατοί-κους , στην πλειοψηφία τους Αρβανίτες . ( Εγκαταστάθηκαν στην περιο-χή από τον Αυτοκράτορα Παλαιολόγο , με τις οικογένειές τους , ως μι-σθοφόροι πολεμιστές κατά των πειρατών ) . Η προσφορά τους όμως στον απελευθερωτικό αγώνα υπήρξε πολύ σημαντική .
Το 1830 στο νεοϊδρυθέν Κράτος εμφανίζεται το Ζεμενό να δια-θέτει μητρώο αρρένων . Ως πρώτο καταγεγραμμένο αγόρι αναφέρεται ο Ιωάννης Σκίπης του Δημητρίου και της Τρισεύγενης .
Στην Ιστορία αναφέρονται ως πεσόντες για την Πατρίδα οι : Γεωρ. Σαλάτας (1917) , Π. Γκίνης (1918) , Χρ. Κολοβός . Β. Δέδες , Ι. Σαλάτας Κ. Ζαρρής και Κ. Σαλάτας (1922) . Στον πόλεμο του 40 οι : Γ. Σωτηρίου και Χρ. Χατούπης . Στην κατοχή οι : Π. Σκίπης , Δ. Γεωργίου . Από τους Γερμανούς δολοφονήθηκαν οι : Δ. Κορωνιώτης , Ν. Κορωνιώτης , Αρ. Κορωνιώτης , Ι. Κανέλλος , Κ. Χατούπης , Α. Γκίνης , Θ. Καμπάρδης και Γεωρ. Γκίνη .
Παλαιοί Ναοί , που υπάρχουν και σήμερα , είναι της Αγίας Κυρια-κής και της Μεταμόρφωσης Του Σωτήρος , στον περίβολο του οποίου αναμφίβολά , εδραζόταν η Επισκοπή Ζεμενού , αφού στον χώρο αυτόν έχουν βρεθεί πολλά σκαλιστά μάρμαρα που φυλάσσονται σε ειδικό χώρο στον νεόδμητο ναό του Οσίου Λουκά , κατά διαταγή της αρχαιολογικής Υπηρεσίας .

Ο ως άνω Χώρος έχει ανακηρυχθεί πρόσφατα αρχαιολογικός !

«Αγιαστούρα του Παπα-Γιάννη του Χώλεση , (Πεθερού του Τάση του Σκίπη)»


Ζεμενό και σταφίδα !

Στις πλαγιές της περιφέρειας Ζεμενού καλλιεργείται από την εποχή του Καποδίστρια η ονομαστή Κορινθιακή μαύρη σταφίδα .

Η πολύχρονη πείρα των Ζεμενιτών , η εργατικότητά τους , ο βορι-νός προσανατολισμός του ανάγλυφου του εδάφους , τα στραγγιχτά και πλούσια για την αμπελοκαλλιέργεια εδάφη , έχουν χαρίσει στο Ζεμενό εξέχον όνομα στις Ευρωπαϊκές και ντόπιες αγορές . Στην σύγχρονη εποχή καλλιεργείται η γνωστή βασίλισσα των επιτραπέζιων σταφυλιών σουλτανίνα ! [ Περισσότερα → sultanina.gr ]


                   Frederic Βoissonnas

Το 1903 , ο Ελβετός συγγραφέας - ιστορικός Daniel Baud Βovy , και o καλλιτέχνης φωτογράφος Fred Boissonnas , ήλθαν στην Ελλάδα « .. για να συλλέξουν εντυπώσεις και φωτογραφίες , από την χώρα του φωτός και του κάλλους….»!! όπως οι ίδιοι έλεγαν .

Αναφέρεται επίσης ότι επέλεξαν το Ζεμενό σαν το πιο χαρακτηριστικό Ελληνικό χωριό , μαγεμένοι από το έντονο φυσικό κάλλος του τοπίου και την απαράμιλλη φιλοξενία των Ζεμενιτών .

Φιλοξενήθηκαν στο χωριό μια εβδομάδα και αποθανάτισαν τα υπέροχα φυσικά τοπία και τους περήφανους κατοίκους του !

Δεν είναι τυχαίο πως η μόνη , (γνωστή) , πανοραμική φωτογραφεία της συλλογής του καλλιτέχνη αποθανατίζει την θέα από το χωριό του Κορινθιακού κόλπου και του όγκου της στερεάς Ελλάδας με τον επιβλητικό Παρνασσό !! Η φωτογραφία αυτή βρέθηκε σε Γαλλικό περιοδικό , τυπωμένη σε δισέλιδο , (η μόνη από την γνωστή συλλογή) , σε χαρτί αργύρου , εποχής 1900-1909 !! Εμφανίζεται στο παρόν σε δύο τμήματα λόγω μεγέθους .

Ακόμη το πλήθος των φωτογραφιών από το Ζεμενό και το ότι η μόνη γνωστή φωτογραφία στην οποία ποζάρει στον φακό του , ελήφθη στο Ζεμενό , όπου φαίνεται να γλεντά έξαλα με ντόπιους , μας δίνει το δικαίωμα να ισχυριστούμε πως είχε …. ξετρελαθεί με το χωριό μας !!

Πρόσφατα η συλλογή χαρακτηρίστηκε ως : Κινητό Εθνικό Μνημείο !!!

Ακολουθεί σειρά φωτογραφιών της συλλογής Boissonnas από το Ζεμενό !! 



Ζεμενό, Κορινθίας, ο Fred και ο Daniel τσουγκρίζουν
τα ποτήρια με τους οδηγούς των ζώων τους, 1903.
Οικογένεια, στο Ζεμενό, Κορινθίας, 1903.
Ζεμενό,  Κορινθίας, η οικογένεια του ιερέα, 1913.

Πηγαίνοντας ή γυρίζοντας από το χωράφι

Κατεβαίνοντας από την Αγία Σωτήρα
Στον χώρο που κτίστηκε ο ¨Όσιος Λουκάς

Ζεμενίτες σε ακρόαση από τους Παπάδες

Καλόγερος στο καμπαναριό της Αγίας Σωτήρας

Νέος του χωριού
Νέος του χωριού


Στη βρύση του "καλόγερου" (Προσοχή στο ξύλινο γεφυράκι)


Ανεβαίνοντας προς τις Κιάφες ή Τσούκα

Τοπίο στο βάθος ο "Χασνές"

Χορός στο αλώνι της Αγιά Σωτήρας

Ξεδίψασμα στη βρύση του "καλόγερου"

Οβελίας...(Ο Θεός να τον κάνει...)

Στη ράχη του "Μέγα" γυναίκες στο κουτσομπολιό

Κουτσομπολιού συνέχεια...

Γύρω από τον φούρνο

Η Παλιά Αγία Κυριακή. Στην θέση της χτίστηκε η σημερινή Αγία Κυριακή περί τα έτη 1950-1960

Άλλη άποψη Αγίας Κυριακής
Άποψη χώρου Αγίας Σωτήρας - Αρχαιολογικού χώρου